Kıta sahanlığı: Teori ve uygulama boyutu bağlamında bir değerlendirme

Coğrafi bir kavram olan kıta sahanlığı, devletlerin denizel alanlardaki doğal kaynaklara ulaşma imkânı ve isteğinin artmasına bağlı olarak 1900’lü yılların başından itibaren uluslararası boyutta gündeme gelmeye başlamıştır. İlerleyen dönemde ise kıta sahanlığı sınırlandırmasının devletler arasında yeni bir rekabet alanına dönüşmesi, uluslararası düzenlemelerin yapılmasını gerekli kılmıştır. 1945 Truman Bildirisi, 1958 Cenevre Sözleşmesi ve 1982 Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi (BMDHS), bu ihtiyacın gereği olarak ortaya çıkmıştır. Bu çalışmada kıta sahanlığı kavramı teori ve uygulama boyutları açısından incelenmiştir. Çalışmanın teori boyutunda yukarıda sözü edilen uluslararası düzenlemeler ele alınmış, uygulama boyutunda ise Birleşmiş Milletlerin başlıca adli organı statüsündeki Uluslararası Adalet Divanının kıta sahanlığı kaynaklı anlaşmazlıkları değerlendirirken dikkate aldığı kriterlerin yorumlanma biçimlerine yer verilmiştir.