Kekemeliği olan ve olmayan okul çağı çocuklarında sözel ve yazılı akıcılık ile çalışma belleği becerilerinin incelenmesi
Küçük Resim Yok
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İzmir Bakırçay Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Kekemelikte çalışma belleği ve sözel akıcılık becerileri arasındaki ilişkiyi inceleyen sınırlı sayıda çalışmanın olması bu alanda daha fazla çalışma yapılmasını gerekli kılmaktadır. Bu çalışmada; kekemeliği olan okul çağı çocuklarının sözel, yazılı akıcılık (fonemik, semantik akıcılık ve eylem akıcılığı) ve çalışma belleği performanslarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmanın diğer bağımsız amacı da tüm katılımcıların ve gruplar özelinde kekemeliği olan ve olmayan katılımcıların sözel ve yazılı akıcılık becerileri ile çalışma belleği ölçeği arasındaki ilişkiyi incelemektir. Çalışma; yaşları 7;0-8;11 arasında değişen 21 kekemeliği olan (14 erkek, 7 kız) ve 20 kekemeliği olmayan (15 erkek, 5 kız) çocuk olmak üzere toplam 41 katılımcı ile gerçekleştirilmiştir. Tüm katılımcılara İletişim Becerileri Kontrol Listesi-2 (İBKL-2), Türkçe Okul Çağı Dil Gelişim Testi (TODİL), Raven Progresif Matrisler Testi (RSPMT) ve Çalışma Belleği Ölçeği (ÇBÖ) uygulanmıştır. Katılımcıların sözel ve yazılı semantik, fonemik ve eylem akıcılığı değerlendirmeleri yapılmıştır. Kekemeliği olan katılımcılara, Kekemelik Şiddeti Değerlendirme Aracı (KEŞİDA) uygulanmıştır. Çalışmanın değerlendirme prosedürü dört oturumda tamamlanmıştır. Çalışmanın sonucunda; kekemeliği olan katılımcılar ile kekemeliği olmayan katılımcılar arasında sözel akıcılık, yazılı akıcılık ve ÇBÖ genel puanları istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermemiştir (p>0,05). Ancak kekemeliği olan katılımcıların kekemeliği olmayan katılımcılara göre fonemik akıcılık görevinde hata sayılarının daha fazla olduğu saptanmıştır. Tüm katılımcılar ve kekemeliği olmayan katılımcılarda ÇBÖ genel standart puanları ile tüm sözel ve yazılı akıcılık puanları arasında anlamlı, pozitif yönlü orta ile yüksek düzeyde ilişki saptanmıştır. Fakat kekemeliği olan katılımcılarda ÇBÖ genel standart puanları ile sözel ve yazılı akıcılık puanlarının hiçbiri arasında anlamlı bir ilişki saptanmamıştır. Dil ve konuşma işlevlerinin geliştirilmesi ve etkili kullanılmasının bilişsel işlevlere bağlı olduğu göz önüne alındığında; bu çalışmanın bulguları kekemelik değerlendirme ve terapi seanslarında yürütücü işlevlere önem verilmesi gerektiğini göstermektedir.
The limited number of studies examining the relationship between working memory and verbal fluency skills in stuttering necessitates further investigation in this field. This study aimed to examine the relationship between working memory skills and verbal and written fluency performances, including phonemic, semantic, and action fluency, in school-age children with stuttering. The study was conducted with a total of 41 participants, including 21 children with stuttering (14 boys, 7 girls) and 20 children without stuttering (15 boys, 5 girls) aged between 7;0;8;11 years. All participants were administered the Children's Communication Checklist, Second Edition (CCC-2), Turkish School Age Language Development Test (TODIL), Raven Progressive Matrices Test (RPMT), and Working Memory Scale (WMS). Participants' verbal and written semantic, phonemic, and action fluency were assessed. The Stuttering Severity Instrument, Fourth Edition (SSI-4) was administered to participants with stuttering. The evaluation procedure of the study was completed in four sessions. As a result of the study, there was no statistically significant difference between participants with stuttering and participants without stuttering in terms of verbal fluency, written fluency, and overall WMS scores (p > 0.05). However, it was found that participants with stuttering had a higher number of errors than participants without stuttering. In all participants and participants without stuttering, a significant, positive, moderate-to-high level relationship was found between the general standard scores and all verbal and written fluency scores. However, for participants with stuttering, there was no significant correlation between the WMS general standard scores and any verbal and written fluency scores. Considering that the development and effective use of speech and language functions depend on cognitive functions, the findings of this study suggest that executive functions should be emphasized in stuttering assessment and therapy sessions.
The limited number of studies examining the relationship between working memory and verbal fluency skills in stuttering necessitates further investigation in this field. This study aimed to examine the relationship between working memory skills and verbal and written fluency performances, including phonemic, semantic, and action fluency, in school-age children with stuttering. The study was conducted with a total of 41 participants, including 21 children with stuttering (14 boys, 7 girls) and 20 children without stuttering (15 boys, 5 girls) aged between 7;0;8;11 years. All participants were administered the Children's Communication Checklist, Second Edition (CCC-2), Turkish School Age Language Development Test (TODIL), Raven Progressive Matrices Test (RPMT), and Working Memory Scale (WMS). Participants' verbal and written semantic, phonemic, and action fluency were assessed. The Stuttering Severity Instrument, Fourth Edition (SSI-4) was administered to participants with stuttering. The evaluation procedure of the study was completed in four sessions. As a result of the study, there was no statistically significant difference between participants with stuttering and participants without stuttering in terms of verbal fluency, written fluency, and overall WMS scores (p > 0.05). However, it was found that participants with stuttering had a higher number of errors than participants without stuttering. In all participants and participants without stuttering, a significant, positive, moderate-to-high level relationship was found between the general standard scores and all verbal and written fluency scores. However, for participants with stuttering, there was no significant correlation between the WMS general standard scores and any verbal and written fluency scores. Considering that the development and effective use of speech and language functions depend on cognitive functions, the findings of this study suggest that executive functions should be emphasized in stuttering assessment and therapy sessions.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Dil ve Konuşma Terapisi, Language and Speech Therapy
