Beliren yetişkinlik dönemindeki bireylerde duygusal yeme davranışının küçük 't' travma, sıkıntıya dayanma kapasitesi ve yaşantısal kaçınma açısından incelenmesi
Küçük Resim Yok
Tarih
2024
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
İzmir Bakırçay Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bireylerin sıkıntı, stres, mutsuzluk veya yalnızlık gibi duygusal zorlukları hafifletmek amacıyla sergiledikleri başa çıkma stratejilerinden biri olan duygusal yeme davranışına ilişkin araştırmaların son yıllarda giderek artan bir ilgiye sahip olduğu dikkat çekmektedir. Yapılan araştırmalarda duygusal yemeyle ilgili pek çok faktörün etkili olabileceğine işaret edilmektedir. Bu unsurlardan bazıları aile ilişkileri niteliği, çocukluk dönemi yaşantıları ve erken dönem travmatik yaşantılar olarak sıralanabilir. Bu çalışmanın amacı beliren yetişkinlik dönemindeki bireylerde küçük 't' travma yaşantıları, sıkıntıya dayanma ve yaşantısal kaçınmanın duygusal yeme üzerinde yordayıcı etkisi olup olmadığını; küçük 't' travma yaşantıları ile duygusal yeme arasındaki ilişkide sıkıntıya dayanma ve yaşantısal kaçınmanın aracılık etkisi bulunup bulunmadığını tespit etmek ve duygusal yemeyi çeşitli demografik değişkenler bakımından incelemektir. Bu doğrultuda sosyal medya platformları aracılığıyla beliren yetişkinlik dönemindeki 18-25 yaş aralığında bulunan 442 katılımcı çalışmaya dahil edilmiştir. Bu katılımcılardan Google Formlar aracılığıyla sırasıyla "Demografik Bilgi Formu", "Türkçe Duygusal Yeme Ölçeği", "Küçük 't' Travma Yaşantılarını Belirleme Ölçeği", "Çok Boyutlu Yaşantısal Kaçınma Ölçeği – 30", "Sıkıntıya Dayanma Ölçeği" adlı ölçüm araçlarını doldurmaları istenmiştir. Elde edilen verilere duygusal yeme ve küçük 't' travma yaşantıları, yaşantısal kaçınma ile sıkıntıya dayanma arasındaki ilişkilerin tespit edilmesi amacıyla Pearson Korelasyon Analizi, gruplar arası farklılıkların tespit edilmesi amacıyla Tek Yönlü Varyans Analizi ve Bağımsız Gruplarda T-Testi, küçük 't' travma, yaşantısal kaçınma ve sıkıntıya dayanmanın duygusal yemeyi yordama gücünü tespit etmek amacıyla Çoklu Regresyon Analizi, küçük 't' travma yaşantıları ile duygusal yeme arasındaki ilişkide yaşantısal kaçınma ve sıkıntıya dayanmanın aracılık etkisinin incelenmesi amacıyla PROCESS Macro Aracılık Analizi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda küçük 't' travma yaşantıları, sıkıntıya dayanma ve yaşantısal kaçınmanın duygusal yeme üzerindeki yordayıcı etkisinin anlamlı olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca küçük 't' travma yaşantıları ile duygusal yeme arasındaki ilişkide sıkıntıya dayanma ve yaşantısal kaçınmanın kısmi aracılık rolü bulunduğu belirlenmiştir. Araştırma sonuçları, elde edilen bulgular ışığında ele alınıp tartışılmış ve gelecek çalışmalara yönelik önerilerde bulunulmuştur.
In recent years, there has been a growing interest in research on emotional eating behavior, which is one of the coping strategies individuals employ to alleviate emotional difficulties such as distress, stress, unhappiness or loneliness. Studies indicate that various factors may influence emotional eating, including the quality of family relationships, childhood experiences, and early traumatic events. The aim of this study is to examine whether small 't' trauma experiences in emerging adulthood predict emotional eating, taking into account coping with distress and experiential avoidance. Additionally, the study seeks to determine whether coping with distress and experiential avoidance mediate the relationship between small 't' trauma experiences and emotional eating, and to explore emotional eating across various demographic variables. To achieve these goals, 442 participants aged 18-25 in emerging adulthood were included in the study through social media platforms. Participants were asked to complete Google Forms including the "Demographic Information Form," "Turkish Emotional Eating Scale," "Small 't' Trauma Experiences Identification Scale," "Multidimensional Experiential Avoidance Scale - 30," and "Distress Tolerance Scale." Pearson Correlation Analysis was employed to identify relationships between emotional eating and small 't' trauma experiences, distress tolerance, and experiential avoidance. One-way Analysis of Variance (ANOVA) and Independent Samples T-Test were used to detect group differences. Furthermore, PROCESS Macro Mediation Analysis was applied to investigate the mediating role of distress tolerance and experiential avoidance in the relationship between small 't' trauma experiences and emotional eating. The results of the study revealed a significant predictive effect of small 't' trauma experiences, distress tolerance, and experiential avoidance on emotional eating. Additionally, partial mediation roles of coping with distress and experiential avoidance were identified in the relationship between small 't' trauma experiences and emotional eating. The findings were discussed in light of the obtained results, and recommendations for future research were provided.
In recent years, there has been a growing interest in research on emotional eating behavior, which is one of the coping strategies individuals employ to alleviate emotional difficulties such as distress, stress, unhappiness or loneliness. Studies indicate that various factors may influence emotional eating, including the quality of family relationships, childhood experiences, and early traumatic events. The aim of this study is to examine whether small 't' trauma experiences in emerging adulthood predict emotional eating, taking into account coping with distress and experiential avoidance. Additionally, the study seeks to determine whether coping with distress and experiential avoidance mediate the relationship between small 't' trauma experiences and emotional eating, and to explore emotional eating across various demographic variables. To achieve these goals, 442 participants aged 18-25 in emerging adulthood were included in the study through social media platforms. Participants were asked to complete Google Forms including the "Demographic Information Form," "Turkish Emotional Eating Scale," "Small 't' Trauma Experiences Identification Scale," "Multidimensional Experiential Avoidance Scale - 30," and "Distress Tolerance Scale." Pearson Correlation Analysis was employed to identify relationships between emotional eating and small 't' trauma experiences, distress tolerance, and experiential avoidance. One-way Analysis of Variance (ANOVA) and Independent Samples T-Test were used to detect group differences. Furthermore, PROCESS Macro Mediation Analysis was applied to investigate the mediating role of distress tolerance and experiential avoidance in the relationship between small 't' trauma experiences and emotional eating. The results of the study revealed a significant predictive effect of small 't' trauma experiences, distress tolerance, and experiential avoidance on emotional eating. Additionally, partial mediation roles of coping with distress and experiential avoidance were identified in the relationship between small 't' trauma experiences and emotional eating. The findings were discussed in light of the obtained results, and recommendations for future research were provided.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Psikoloji, Psychology
