Seçer, ErhanDinç, GüldaneUzunlar, HilalKorucu, Tuğçe ŞirinÖzer Kaya, Derya2025-03-202025-03-2020242528-99182149-0813https://doi.org/10.21020/husbfd.1328393https://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1240474https://hdl.handle.net/20.500.14034/1981Amaç: Bu araştırmanın amacı fizyoterapi ve rehabilitasyon öğrencilerinin karar vermede öz-saygı düzeylerini ve karar verme stillerini sosyodemografik özelliklere göre karşılaştırmaktı. Gereç ve Yöntem: Araştırmaya 128 fizyoterapi ve rehabilitasyon öğrencisi (yaş ortalaması 21.17±2.17 yıl) dâhil edildi. Öğrencilerin sosyodemografik özellikleri veri kayıt formuna kaydedildi. Karar vermede öz-saygı düzeyleri ve karar verme stilleri Melbourne Karar Verme Ölçeği ile değerlendirildi. Değişkenler açısından 2 bağımsız grup karşılaştırmaları için Mann-Whitney U testi, 2’den fazla bağımsız grup karşılaştırmaları için Kruskal Wallis testi kullanıldı. p<0,050 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: Öğrencilerin sınıf düzeyine göre karar vermede öz-saygı skorları arasında anlamlı bir fark bulundu (p=0,014). Sınıf düzeyi dışında diğer kişisel (cinsiyet, gelir düzeyi) ve ailesel özelliklere (anne/baba eğitim/meslek durumu, ailenin tutumu) göre karar vermede öz-saygı skorları arasında anlamlı bir fark bulunmadı (p˃0,050). Sınıf düzeyine göre kaçıngan karar verme skorları arasında anlamlı bir fark bulundu (p=0,023). Kişisel (cinsiyet, sınıf/gelir düzeyi) ve ailesel özelliklere (anne/baba eğitim/meslek durumu, ailenin tutumu) göre dikkatli, erteleyici ve panik karar verme skorları arasında anlamlı bir fark bulunmadı (p˃0,050). Sonuç: İkinci sınıf öğrencilerinin karar vermede öz-saygı düzeylerinin daha yüksek olduğu ve üçüncü sınıf öğrencilerinin kaçıngan karar verme stilini benimsediği görüldü. Ayrıca, karar vermede öz-saygı düzeylerinin ve karar verme stillerinin ailesel özelliklere göre değişiklik göstermediği sonucuna ulaşıldı.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessEğitimkarar vermefizyoterapiöz-saygıArticle10.21020/husbfd.13283931112752891240474