Güleç, DeryaYılmaz, NiselArslan, Fatma DemetÇalışkan, TanerŞenoğlu, Nimet2023-03-222023-03-2220221304-0790https://hdl.handle.net/20.500.14034/1054https://doi.org/10.56615/tkbd.2022.05https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/1121951Amaç: Yoğun bakım ünitesine ilk kabulde kötü prognoz riskine sahip COVID-19 hastalarını belirlemenin çeşitli tanısal zorlukları vardır. Karaciğer tarafından sentezlenen akut faz proteinlerinin konsantrasyonu inflamasyon ve enfeksiyonu takiben serumda artar veya azalır. Bu çalışmada, kritik COVID-19 hastalarında akut faz proteinlerinin prediktif değerini belirleme ve yoğun bakım ünitesinde mortalite riskini öngörmede inflamatuar belirteçlerin etkinliğini değerlendirme amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntem: Retrospektif olarak tasarlanan bu çalışma yoğun bakım ünitesinde tedavi gören kritik COVID-19 hastalarında yapıldı. Çalışmaya yoğun bakım ünitesine kabulün ilk 24 saatinde ARDS ve/veya çoklu organ disfonksiyonu olan 123 hasta dahil edildi. Yoğun bakım ünitesindeki 28 günün sonunda sağ kalan (n=54) ve ölen (n=69) hasta grupları veya invaziv mekanik ventilasyon (n=83) uygulanan ve uygulanmayan (n =40) hasta grupları oluşturuldu. Gruplar arasında akut faz proteinleri olan serum amiloid A, C-reaktif protein, albümin ve prealbüminin yoğun bakım ünitesine kabulün ilk 24 saat içerisindeki değerleri karşılaştırıldı. Bulgular: Albümin ve prealbümin düzeyleri ölen (sırasıyla p=0.011, p<0.001) ve mekanik ventilasyon uygulanan (sırasıyla p=0.010, p=0.006) hastalarda anlamlı olarak azaldı. Mekanik ventilasyonlu hastalarda serum amiloid A düzeyleri anlamlı olarak arttı (p=0.022). Sonuç: Yoğun bakım ünitesine kabul sırasında düşük prealbümin ve albümin seviyeleri ve yüksek serum amiloid A seviyeleri, hastalık şiddeti ve mortalitenin prognostik bir belirteci olarak kullanılabilir.trinfo:eu-repo/semantics/openAccessArticle10.56615/tkbd.2022.0520137451121951