Yazar "Uzunlar, Hilal" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Sağlık alanında öğrenim gören üniversite öğrencilerinin akademik öz-yeterlik düzeyleri ve problem çözme becerileri ile karar vermede öz-saygı ve karar verme stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi
    (2022) Kaya, Derya Özer; Uzunlar, Hilal; Secer, Erhan; Dinç, Güldane; Korucu, Tuğçe Şirin
    Amaç: Bu çalışma, sağlık alanında öğrenim gören üniversite öğrencilerinin akademik öz-yeterlik düzeyleri ve problem çözme becerileri ile karar vermede öz-saygı ve karar verme stilleri arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla gerçekleştirildi.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya sağlık alanında öğrenim gören 231 üniversite öğrencisi (yaş ortalaması 21,45±1,67 yıl) dâhil edildi. Öğrencilerin akademik öz-yeterlik düzeyleri, Akademik Öz-Yeterlik Ölçeği ile; problem çözme becerileri, Problem Çözme Envanteri ile; karar vermede öz-saygı ve karar verme stilleri (dikkatli, kaçıngan, erteleyici ve panik karar verme) ise Melbourne Karar Verme Ölçeği ile değerlendirildi. Bulgular: Öğrencilerin Akademik Öz-Yeterlik Ölçeği toplam puanları ile karar vermede öz-saygı ve dikkatli karar verme arasında pozitif yönde düşük derecede; kaçıngan, erteleyici ve panik karar verme arasında ise negatif yönde düşük derecede bir korelasyon bulundu (sırasıyla, r=,321, p<,001; r=,276, p<,001; r=-,234, p<,001; r=-,234, p<,001; r=-,203, p<,001). Ayrıca, öğrencilerin Problem Çözme Envanteri toplam puanları ile karar vermede öz-saygı ve dikkatli karar verme arasında negatif yönde orta derecede; kaçıngan, erteleyici ve panik karar verme arasında ise pozitif yönde orta derecede bir korelasyon bulundu (sırasıyla; r=-,565, p<,001; r=-,569, p<,001; r=,416, p<,001; r=,507, p<,001; r=,444, p<,001).Sonuç: Sağlık alanında öğrenim gören üniversite öğrencilerinin akademik öz-yeterlik düzeyleri ve problem çözme becerileri ile karar vermede öz-saygı ve karar verme stillerinin ilişkili olduğu görüldü. Bu doğrultuda, öğrencilerin bu özelliklerinin birbirleri üzerine olan etkilerinin kanıt düzeyi yüksek prospektif çalışmalarla incelenmesi önerilmektedir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Takım sporcularının yaşam becerisinin sportif sorunlarla başa çıkma sürecine etkisinin incelenmesi: Kesitsel bir çalışma
    (2023) Uzunlar, Hilal; Kaya, Derya Özer; Korucu, Tuğçe Şirin; Seçer, Erhan; Dinç, Güldane
    Amaç: Sporda sorunlarla karşılabilmekte ve bu sorunlarla başa çıkma süreci yaşam becerisinden etkilenebilmektedir. Bu do ğrultuda takım sporcularının yaşam becerilerinin, sportif sorunlarla başa çıkma sürecine etkisinin incelenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Ça- lışmaya, aktif takım sporu yapan 95 k işi [69 (%72,6) erkek, medyan yaş 23 yıl] dâhil edildi. Katılımcıların sosyodemografik özellikleri, fi- ziksel aktivite düzeyleri (Cooper Anketi), yaşam becerileri (Sporun Yaşam Becer ilerine Etk isi Ölçeği) ve sorunlarla ba şa ç ıkma sürec i (Sportif Sorunlarla Ba şa Çıkma Becerileri Envanteri-26) oluşturulan formlar ile çevrim içi olarak değerlendirildi. Bulgular: Çalışmadaki erkek katılımcıların sorunlarla başa çıkma süreci kadınlardan daha yük- sekti (p=0,044). Genel iyilik hâli çok iyi olanların (p<0,001), fiziksel aktivite düzeyi yüksek olanların (p=0,020), spora yönel ik yaralanma geçirmemiş olanların (p=0,029) yaşam becerisinin yüksek olduğu sap- tandı. Yaşam becerisi ve sorunlarla başa çıkma süreci spor branşı, eği- tim durumu, beden kitle indeksine göre değişiklik göstermedi (p>0,05). Ayrıca başa çıkma süreci ile spor yaşı (r=0,243), lisans süresi (r=0,290), haftalık antrenman sayısı (r=0,220) zayıf düzeyde ilişkiliyken, yaşam becerisi ise sadece haftalık antrenman sayısı ile (r=0,251) zayıf ilişkili bulundu. Sonuç: Takım sporcularının genel iyilik hâli, fiziksel aktivite düzeyi, yaralanmalara karşı korunmasının yaşam becerilerini iyileştir- mede önemli olduğunu, takım spor bran şı ve ilişkili faktörlerden ba- ğımsız olarak yaşam becerilerinin artırılmasının sorunlarla başa çıkma sürecini olumlu yönde değiştirebileceğini düşünmekteyiz.